جرا ائتلاف ها به صلاح نظام جمهوری اسلامی نیست؟
در شرایط پیش رو شاهد حضور جریان های مهمی در صحنه انتخابات هستیم که خودشان را تحت عنوان ائتلاف مطرح میکنند و مبانی و قرائتی خاص از حضور در صحنه انتخابات را ترویج میکنند. اساسا در خصوص ائتلاف ها سوالاتی اساسی مطرح است که شاکله کلی این ائتلاف ها را زیر سوال میبرد . از نظر نگارنده این اشکلات در دو سطح عقلانی و نقلی ظرفیت مطرح شدن دارند. اگر بخواهیم به این دو لایه از اشکالات بپردازیم باید ابتدا نگاهی دقیق به مبانی و تعریف ائتلاف داشته باشیم . آنچه که امروز به عنوان ائتلاف مطرح هست شکل گیری گروهی بر مبنای دارا بودن کف رای اعضا و انتخاب فرد نهایی بر اساس نظرسنجی است. یعنی اشخاصی میتوانند وارد ائتلاف شوند که در سطح جامعه شناخته شده هستند و دارای یک رای سنتی و یا مقبولیت نسبی باشند.
از بعد عقلانی باید گفت اعتقاد به این امر و رواج این شیوه دو نتیجه طبیعی خواهد داشت :
الف) تحت تاثیر قرار گرفتن جمهوریت نظام و کم رنگ شدن این عنصر مهم : با اعتقاد به این روش و یا تثبیت آن در طول چند دوره مشاهده خواهد شد که همیشه اشخاصی خاص توان حضور در عرصه انتخابات را دارند چرا که برای حضور در انتخابات باید در ائتلافی شرکت داشت و برای ائتلاف نیاز به یک مقبولیت نسبی و طبیعتا در یک کشور افراد انگشت شماری دارای این ویژگی هستند فلذا یکی از مهمترین نتایج این شیوه، انحصار جمهوریت نظام توسط سیستم بسته مدیران خاص خواهد بود.
ب) انگیزه یافتن سیاسیون برای کسب شهرت و فعالیت های نمایشی : کسب شهرت و مقبولیت سبب خواهد شد که به دور از همه اعتقادات اسلامی سیاسیون به فعالیت های نمایشی اقدام کنند تا میزانی از مقبولیت به دست آید زیرا بدون این مقبولیت نمیتوان در عرصه انتخابات وارد شد .
از بعد نقلی نیز این نکته حائز اهمیت است که ما نه در صدر اسلام و نه در طول تاریخ و نه در دوران معاصر هیچ سندی دال بر تاثیر مقبولیت بر اصلح بودن شخص نداریم.
اما نکته مهمی که وجود دارد این است که همه این مطالب در حالتی درست است که شرایط عادی باشد و به عبارت دیگر اسلام در خطر نباشد چرا که طبق فرموده امام حفظ نظام اوجب واجبات است و در صورتی که نظام اسلامی در خطر باشد اشخاص وظایف دیگری دارند و لزوما در جهتی باید حرکت کرد که کمترین خطر برای اسلام به وجود آید .
التماس دعا...