فردا شب . . .

فردا شب این اذن را خواهم خواند :

اَلسَّلامُ عَلی آدَم صَفْوَةِ الله ، السَّلامُ عَلی نُوح ‌ٍ نَبِیِّ اللهِ ، اَلسَّلامّ عَلی إبراهِیمَ خَلیل ِ اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلی مُوسی کَلیمِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلی عِیسی رُوح ِاللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسُولَ اللهِ‌ ، اَلسَّلامُ عَلیْکَ یا خَیْرَ خَلق ِ خَلْقِ اللهِ ،اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا صَفِیًّ اللهِ ، السّلام عَلَیکَ یا مُحمَّدَبنَ عَبدِالله ، خاتِمَ النَبِییّنَ ، السّلام عَلَیکَ یا أمیرَالمؤمِنینَ عَلیَّ بنَ أبی طالِبٍ ، وَصِیِّ رَسُولِ اللهِ ، السَّلامُ عَلَیکِ یا فاطِمةُ سَیِّدةَ نِساءِ العالَمینَ ، السَّلامُ عَلَیکُما یا سِبطَی نبیِّ الرَّحمَةِ ، وَ سَیِّدَی شَبابِ أهل ِ الجَنّةِ ، اَلسَّلامُ‌عَلَیکَ یا عَلِیَّ بنَ الحُسَین ِ سَیِّدَالعابِدینَ، وَ قُرَّةَ عَین ِ الناظِرینَ ، السّلامُ عَلَیکَ یا مُحَمَّدَبنَ عَلیٍّ ،‌باقِرَالعِلمِ بَعدَ النَّبیِّ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا جَعفَرَبنَ مُحمّدٍ الصّادِقَ البارَّ،الأَمینَ، السَّلامُُ عَلَیکَ یا مُوسی بنَ جَعفَرَبنَ لطّاهِرَ الطّهرَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا عَلیَّ بنَ مُوسیَ الرِّضَا المُرتَضی ، السَّلامُ عَلَیکَ‌ یا مُحَمَّدَبنَ عَلیٍّ التَّقیَّ السَّلامُ عَلَیکَ یا عَلِیِّ بنَ مُحَمّدٍ النَّقیَّ النّاصِحَ الأمینَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا حَسَنَ بنَ عَلِیٍّ، السَّلامُ‌عَلی الوَصِیِّ مِن بَعدِهِ ، اَللهُمَّ‌ صَلِّ عَلَی نُورِکَ و سِراجِکَ، وَ وَلیَّ وَلیِّکَ ، وَ وَصِیِّ وَصِیِّکَ . وَ حُجَّتِکَ عَلی خَلقِکَ. السَّلامُ عَلَیکِ یا بِنتَ رَسُولِ اللهِ ، السَّلامُ عَلیکِ یا بِنتَ فاطِمَةَ و خَدیجَة َ ، السَّلامُ عَلَیکِ یا بِنتَ اَمیرِالمُؤمِنینَ ، السَّلامُ عَلَیکِ یا بِنت‌َ أمیرالمُؤمِنینَ،السَّلامُ عَلَیکِ بِنتَ الحَسَن ِ وَ الحُسَینِ ، السّلامُ عَلَیکِ یا بِنتَ وَلِیِّ الله،اَلسَّلامُ عَلَیکِ یا اُختَ وَلیِّ الله ، السَّلامُ عَلَیکِ یا عَمَّةَ وَلیِّ اللهِ‌ . السّلامُ عَلَیکِ یا بِنتَ مُوسی بنِ جَعفَرٍ وَ رَحمَةُ اللهِ و بَرَکاتُهُ ، السّلامُ عَلَیکِ عَرَّفَ اللهُ بَینَنا و بَینَکُم فِی الجَنَّةِ‌ وَ حَشَرَنا فی زُمرَتِکُم و أورَدَنا حَوضَ نَبِیِّکُم وَ سَقانا بِکَأس ِ جَدِّکُم مِن یَدِ عَلِیِّ بنِ‌ أبی طالِبٍ صَلَواتُ اللهِ‌ عَلَیکُم ، أَسأَلُ اللهَ أن یُرِیَنا فیکُمُ السُّرُورَ وَالفَرَج َ‌، وَ أَن یَجمَعَنا وَ إیّاکُم فی زُمْرَةِ‌ جَدِّکُمْ مُحَمّدٍ (ص) وَ أنْ لا یَسْلُبَنا مَعْرِفَتَکُمْ‌ اِنَّهُ وَلِیُّ قَدیرٌ. أتَقَرَّبُ إلَی اللهِ‌ بِحُبِّکُمْ ، وَالبَراءَةِ مِنْ أعْدائِکُمْ ، وَالتَّسْلیمِ إلَی اللهِ‌ ، راضیاً بِهِ غَیْرَمُنْکِرٍ وَلا مُسْتَکْبِرٍ ، وَ عَلی یَقینِ ما أتی بِهِ مُحَمَّدٌ (ص) وَ بِهِ راض ، نَطْلُبُ بِذلِکَ وَجْهَکَ یا سَیِّدی ، اَللهُمَّ وَ رِضاکَ وَالدّارَالاخِرَةَ ، یا فاطِمَةُ‌ اشْفَعی لی فِی الْجَنَّةِ ، فَاِنَّ لَکِ‌عِنْدَاللهِ شَأناً مِنَ الشَّأنِ‌. اَللهُمَّ إنّی أسْأَلُک‌َ أَنْ‌ تَخْتِمَ‌ لی بِالسَّعادَةِ‌، فَلا تَسْلُبْ مِنّی ما أنَا فیهِ‌، وَ لاحَوْلَ وَلا قُوَّةَ إلّا بِاللهِ‌ العَلِیِّ العَظیمِ‌ ، أَللهُمَّ اسْتَجِبْ لَنا و تَقَبَّلْهُ‌ بِکَرَمِکَ‌و عِزَّتِکَ وَ بِرَحْمَتِکَ وَ عافِیَتِکَ‌ ، وَ صَلَّی اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ‌ آلِهِ أجْمَعِینَ ، وَ سَلَّمَ تَسلیماً یا أَرحَمَ الرّآحِمینَ.

ان شالله دعا گوی همه دوستان خواهم بود.

 

لحظاتی که برای مظلومیت نظام ثبت شد

آنچه در چهار روز گذشته رقم خورد برای من بسیار لذت بخش و نشاط آور بود . هرچند در چهار روز گذشته به مانند یک نماینده مجلس از ساعت 8 صبح تا 12 ظهر و سپس از ساعت 14 تا 18 و بعضا بیشتر در صحن علنی حضور داشتم ( از طریق جعبه جادویی) و بسیار برایم خسته کننده بود ولی لحظات بسیار شیرینی برایم ثبت شد که شاید چنین احساسی را مدت ها بود حس نکرده بودم .

چند نکته از نکاتی که برایم مهم بود برایتان مرقوم میکنم :

1- خدای بزرگ را سپاس گذارم که نعمت را در حق حقیر و بسیاری از دوستان تمام کرد . به نقل از حدیثی - که متاسفانه نه عربی اش یادم هست و نه آن معصومی که حدیث را فرموده است - نعمت در دو چیز است یکی صحت وسلامتی و دیگری امنیت . خدا را سپاس گذارم در جهانی که امنیت به سختی یافت میشود (آنهم از نوع سیاسی اش) کشورم به برکت خون هزاران شهید و ولایت نائب برحق صاحب الزمان در امنیت کامل به سر میبرد و توانست تصویری از یک مردم سالاری تمام عیار را به رخ جهانیان بکشاند.

 

2- بزرگترین و مهمترین پیام بررسی وزرا در مجلس را از بین رفتن شبهات نسبت به نظام مظلوم جمهوری اسلامی ایران میدانم. نظامی که 4سال قبل برچسب تقلب را بر پیشانی اش چسباندند و در طول این مدت، این اتهام ظرفیت های ( یاد جلیلی به خیر) بزرگی را از نظام گرفت . بارها خدا را شکر کردم که جناب روحانی رئیس جمهور کشور شد و نه دکتر جلیلی وعلت آن این بود که حجت بر تمام کسانی که ادعای تقلب نظام را داشتند تمام شد و اعتماد به عنوان بزرگترین سرمایه نظام جمهوری اسلامی ایران تا مدت ها به حد اعلا رسید. اعتقاد دارم دادگاه هشتاد و هشت امسال برگزار شد . دادگاهی که مدعیانش مردم و نمایندگان مردم بودند آنهم در حضور تمام مردم ایران . دادگاهی که در صورت ثابت شدن جرم نه زندانی در پی خواهد بود و نه قصاصی و نه ... و تنها تاوانش در قلب مردم پرداخت خواهد شد تاوانی که بسیار مهم تر و سخت تر از زندان و . . . است. در طول بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی مسکن و نفت و آموزش و پرورش داستانی که بارهای برایم مرور شد داستان شریح قاضی بود زمانی که هانی را عبیدالله ابن زیاد دستگیر کرده بود و قبیله هانی در مقابل کاخ ابن زیاد آماده حمله و به قتل رساندن ابن زیاد بودند . در آن شرایط ابن زیاد شریح قاضی را حکم قرار داد و او شهادت دروغ داد . کسانی که در 88 با ایمان قطعی به عدم تقلب یک بار هم در اذهان عمومی اعلام نکردند چنین نقشی را برعهده داشتند. چه بسا اگر آقای آخوندی که ناظر موسوی در شورای نگهبان بود در یک سخنرانی یا یک بیانیه یا یک موضع گیری سطحی اعلام میکرد که از نظر من هیچ تقلبی صورت نگرفته کل داستان 88 طور دیگری رقم میخورد و هزینه ها این قدر سنگین نبود. در هر صورت این چند روز اثبات قطعی عدم تقلب نظام و تیر خلاص انقلابیون به اتهام  عدم امانت داری نظام بود.

 

 3- آنچه که بعضی از نماینده ها اعلام میکردند از جمله :

• این قدر نگویید فتنه فتنه . . .
• افراطیون و طالبانیسم . . .
• 2درصد تخلف مالی در قرار دادها طبیعی و . . .
• ما هم به رای مردم احترام میگذاریم و به این کابینه رای . . .

همه اینها برایم امری عادی و طبیعی شده بود و زیاد تعجب نمیکردم چرا که انگار بعد از 88 و برخی تجارب در دانشگاه کسانی که امر حق را میگویند غیر عادی هستند و نه کسانی که غیر از حق را بر زبان جاری میسازند.

 

---

پ.ن ۱:حرف برای گفتن خیلی زیاد است ولی کم کم احساس میکنم که خیلی از حرف ها را نباید گفت البته نه از این بابت که محافظه کار شده باشم بلکه حس میکنم به عمل کار برآید به سخن دانی نیست

پ.ن۲: برایم زیاد فرقی نمیکرد که  مجلس به وزرا رای خواهد داد یا نه چرا که مجلس را تا حدودی میشناختم و در واقع انتظار خاصی از مجلس نداشتم و همینطور اگر وزیری رای نمی آورد هیچ تغییر خاصی در پی نداشت چرا که یکی در همون دیدگاه دوباره معرفی میشد 

اولین چماق در دوره جدید

اولین حرکت شطرنج سیاسی در دوره جدید را آمریکا انجام داد و منتظر پاسخ جمهوری اسلامی ایران است

بعد از پایان انتخابات و قطعی شدن انتخاب دکتر روحانی به عنوان ریس جمهور متخب مردم ایران بسیاری از رسانه های آمریکایی و انگلیسی به قدری ذوق زده بودند که بر خلاف تمام اصول رسانه ای خود با هیجان تمام عکس دکتر روحانی را برای چند روز در صفحه اول  خبرگزاری خود منتشر کرده و از انتخابات سالم و دموکراتیک در ایران سخن گفتند. به خیال خودشان بعد از روی کار آمدن ایشان سازش ها با غرب  آغاز خواهد شد و همه چیز به وفق مرادشان پیش خواهد رفت . هرچند بودند اندیشکده هایی که با دقت بیشتری مسائل ایران را دنبال میکردند و عمیقا میدانستند که سیاست خارجی در جمهوری اسلامی ایران چهار چوب خاص خودش را دارد و در نقاط عطف منتهی به بیت رهبری خواهد شد و نه وزارت امور خارجه و نه حتی دفتر ریاست جمهوری . 

فلذا این اقدام از سوی رسانه های غربی شاید معنای دیگری در پی داشته باشد . چه بسا به مفهوم چانه زنی از پایین برای زمینه سازی مدنی ( به قول خودشان) برای تحمیل تغییر در سیاست خارجی ایران . در هر صورت به نظر میرسد آنچه که تبلیغ میشود به معنی مطلوب دشمنان جمهوری اسلامی ایران است .

ظاهرا شناخت آمریکایی ها از دکتر روحانی بسیار خوب است و به این شناخت اعتماد فراوانی دارند چرا که پیشاپیش فضای آینده کشور را حدس زده و برای پیش برد اهداف خود حرکت اول را نیز انجام داده اند .

تشدید تحریم ها

آنچه که بنده از این اتفاق میفهمم این است که دولت روحانی قبل از روی کار آمدن اولین چماق سیاست های آمریکایی را نوش جان کرد و باید منتظر هویج این چماق بود. سیاست هویج و چماق همان سیاستی بود که برای خاتمی به کار برده شد و آمریکایی ها از این روش نتیجه های خوبی کسب کردند و به نظر میرسد دوباره این روش را آغاز کرده اند . حال این هویج چیست خدا میداند اما آنچه که میتوان حدس زد :

1. کاهش مقطعی بعضی از تحریم ها
2. افزایش ارتباط دیپلماتیک
3. تایید مقطعی در عرصه بین الملل
4. مسامحه در برنامه هسته ای ایران  

حال باید منتظر پاسخ جمهوری اسلامی ایران بود که چگونه میخواهد به این تحریم ها واکنش نشان دهد . آیا به دنبال مذاکره خواهد بود یا مثل احمدی نژاد خواهد گفت : اون . . . لولو برد. 

توصیه من به دکتر روحانی: 

جناب روحانی اگر دشمن از شما و سیاست های شما نترسد، تند تر میشود . اگر دندان نشان داد ، مظلوم تر شدید، غلیظ تر برخورد خواهد کرد. مقتدر باشید و محکم بایستید . مبادا دشمن احساس کند که شما عقب نشینی میکنید.  دشمن اگر نرمشی از ما احساس کند و به این نتیجه برسد که با تحریم میتواند ما را مرعوب کند دیگر کار تمام است و ما میشویم ملعبه دست تمام باج گیران دنیا.    

---

پی نوشت۱ ( درد دل) : یادم نمیرود که بارها در تریبون های آزاد و بحث های متعدد در دانشگاه گفتم و گفتیم که آمریکا ایران را به خاطر ادبیات احمدی نژاد تحریم نمیکند. آمریکا ایران را به خاطر برنامه هسته ای اش تحریم نمیکند. آمریکا با ما مشکل سیاسی ندارد . به قول حضرت امام : (ما با آمریکا دچار سو تفاهم نشده ایم  . ما هم میدانیم که او نمیخواهد ما باشیم و او هم میداند که ما نمیخواهیم او باشد. ) ما با اساس آمریکا مشکل داریم و او نیز همینطور . هرچه گفتیم که اثر نکرد دوستانی که خیال میکردند با رفتن احمدی نژاد و آمدن شخصی که معروفیتش به خاطر سازش با آمریکا و غرب بود و چنین عنوان میشد که ایشان با غرب سر جنگ و دعوا ندارد ببینند که هنوز نیامده غرب برایش خط و نشان میکشد . این نتیجه امیدوار بودن غرب به ترساندن مسئولین ماست .

پی نوشت ۲ : دوست داشتم مطلبی در خصوص اسنودن بنویسم ولی متاسفانه فرصت نشد لذا همین جا لپ مطلب را در این خصوص عرض میکنم . متاسفم برای دوستانی ( بچه های بسیج دانشجویی و تشکل های دانشجویی ) که هیچ واکنشی در این خصوص انجام ندادند و حتی وقتی بنده بهشان پیشنهاد طومار برای تقاضای اعطای پناهندگی اسنودن به ایران را کردم شروع کردند به تحلیل های فضایی که نه شما نمیدانید این بازی غرب است . خود آمریکا نقش دارد و ما نباید وارد بازی آمریکایی ها بشویم .  این اظهار تاسف را بنده باید به سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران هم اعلام کنم که برای شخصیتی که شاکله غرب را به چالش کشید و ماهیت کثیف آمریکا را در جهان فریاد زد هیچ اقدامی نکرد و چنین شخصی باید روزها در فرودگاه روسیه محبوس بماند. کلا متاسفم.

پی نوشت ۳: تا یادم نرفته این رو هم بگم :

مچکریم روحانی که نیامده آمریکا ما را تحریم کرد

چرا رای نیاوردیم ؟

تو این مدت ذهنم بیشتر درگیر منطق مردم در انتخابات بود.به تفاوت های کاندیداها فکر میکردم و به تبلیغاتشون.تو این مدت تقریبا همه برنامه های تبلیغاتی روحانی رو مرور کردم .همینطور برنامه های سعید جلیلی رو که کاندیدای بنده بود.به تخریب ها و تقدیس ها فکر میکردم  . به اینکه چطور شد در این انتخابات اول فکر کردیم مالک را برگرداندند و سپس به زور خواستیم به خودمان روحیه بدهیم که چنین اتفاقی نیافتاده است.

یکی از جالبترین بخش های این انتخابات برای من ، پیامک های مسئولین ستادهای سعید جلیلی و قالیباف به دوستانشان بود-هردوشون از دوستان نسبتا صمیمی بنده بودن-ساعت 3شب انتخابات بود که تقریبا همه چی قطعی شده بود توحید بهم پیام داده بود :(جلیلی خطاب به اشتون : حالا که رئیس جمهور نشدم بازم . . .) بعد چند دقیقه محسن هم همین پیام رو بهم فرستاد.به هردوشون فرستادم : بعله دیگه امت حزب الله بازی رو باخته نشسته داره اس بازی میکنه .

به همه این اس ام اس بازی های بعد انتخابات داشتم با حسرت فکر میکردم.بیشتر به این فکر میکردم ما تو تبلیغات کجا رو کم گذاشتیم کجا رو اشتباه رفتیم .هرچی فکر میکردم بیشتر به در بسته میخوردم تا این که سر سفره بابام یه حرفی زد که جرقه اولیه این جواب رو برام روشن کرد .

اشکال کار ما در شناخت منطق مردم بود.
مردم رو درک نکردیم . نفهمیدیم مردم چطور فکر میکنند .  

چند مورد از جنس تفکر خودم و دوستانم بدین شکل بود :

1-سیاسیون کشور کلا به دودسته تقسیم میشوند :اصلاحاتی ها و اصولگرا ها
2-جبهه عریض و طویل اصلاحات ثابت کرده است توانایی مدیریت کشور اسلامی را ندارد و خیلی ها در این جناح اساسا به اصل انقلاب تعلق خاطر ندارند
3-در بین اصولگرا ها کسانی ساکت فتنه بوده اند و عده جزو منحرفین که طبیعتا نمیتوان به آنها اعتماد کرد
4-شورای نگهبان فقط به مر قانون عمل میکند و تا سند و مدرکی علیه کسی نباشد نمیتواند او را از احراز منع کند
5-هرچند رهبری در انتخابات بی طرف هستند ولی از کدهایی که ارایه میدهد میتوان اصلی ترین نیاز کشور را شناخت و به کسی که بیشترین انطباق را با نیاز های کشور دارد انتخاب کرد
 
در حالی که مردم کلی تر تحلیل میکردند و حتی راست و چپ را زیاد قبول ندارند . مردم ما اصولی دارند که به نظرم چند مورد از این اصول بدین صورت است:

1-هرکسی که نظام تایید کرده میتواند رئیس جمهور شود
2-کسی که نظام تایید کرده کشور رو تقدیم غرب نخواهد کرد
3-ما با رای دادن خود مقابل استکبار می ایستیم
4-به هرکسی که رای دهیم خدوم ملت است
5-کسی که بیشترین شعار اقتصادی را بدهد به معنی این نیست که میخواهد با غرب سازش کند
6-(نه شرقی و نه غربی) را ما بارای دادن خود اثبات میکنیم وقطعا چون همه کاندیداها تایید شده این نظام هستند اصول این نظام را از بین نمی برند
7-کشور رهبر دارد ،مجلس دارد ،مجمع تشخیص مصحلت دارد،قوه قضاییه دارد و ...و رئیس جمهور یکی از عناصر اصلی تصمیم گیر برای سیاست گذاری کلی در کشور است نه شخص اول
8-سیاست های کلی را رهبری تعیین میکند نه رئیس جمهور

                               
در این بین شعار های اصلی جلیلی در واقع شعارهای اصیل انقلاب بود و شعارهای روحانی بیشتر شعار های معیشتی و مخالفت با نقاط ضعف موجود. به نظرم مردم اینطور تحلیل میکنند که : جلیلی ارجحیت خاصی نسبت به روحانی نداره چون این مسائلی که جلیلی مطرح کرده جزو اصول اصلی انقلاب هست و همه کسانی که نظام تایید کرده حتما به اینها پایبند هستند (اگر نبودند شورای نگهبان تایید نمیکرد). در مقابل روحانی علاوه براین که اصول انقلاب رو در سبد تبلیغاتی خودش داره (چون تایید شده نظام هست) کلید مشکلات اقتصادی و اجتماعی فعلی رو هم به اون اضافه کرده .

 

در ضمن یکی از تجارب ما این است که در همه انتخابات های ریاست جمهوری اون کاندیدایی رای آورده که نقطه ضعف رئیس جمهور قبلی رو به عنوان شعار اصلی خودش انتخاب کرده بود . مثلا خاتمی با شعار آزادی و له کردن هاشمی سر کار اومد و احمدی نژاد با شعار عدالت و زنده کردن سیره امام  . و البته به نظر بنده این امر در این انتخابات هم صادق بود . جلیلی بویی از مخالفت با وضعیت بد معیشتی نمیداد و القایی که صورت گرفت این بود که با انتخاب جلیلی روند کنونی ادامه خواهد داشت و گاها به صورت طنز گفته میشد گرونی که سهله اگه جلیلی بیاد جنگ راه میافته اما روحانی نماینده تمام عیار مخالفت با وضع موجود بود.

ودر واقع یکی از نقطه ضعف های جلیلی این بود که نقطه قوت احمدی نژاد رو به عنوان شعار اصلی خودش انتخاب کرد و خواهان تقویت هرچه بیشتر احیا و اجرای شعار های اصلی انقلاب شد . در حالی که مردم بیشتر به دنبال تقویت نقاط ضعف احمدی نژاد بودند و نقطه ضعف احمدی نژاد برای مردم یعنی اقتصاد.

 

جمع بندی:

و در نهایت به نظرم کاندیداها در نگاه مردم بدین صورت بودند:

• جلیلی = اصول انقلاب (تند تر از احمدی نژاد) +  ایکس
• روحانی= اصول انقلاب (چون نظام تایید کرده)+ مخالفت با وضعیت بد اقتصادی موجود (و گاها ارضا کننده روحیات انتقادی تند علیه حکومت ) + ایگرگ

---

پی نوشت :

۱-البته حتما مسائل عمیق تری وجود دارد و تا به الان خیلی از دوستان علت های ۲۴ خرداد را بررسی کرده اند و این نوشتار صرفا مطلبی بود که به نظرم مغفول مانده بود و بدین جهت مناسب دیدم که عرضه کنم .

۲- یه نکته دیگری هم که خیلی جالب بود برام ، تحلیل امیر محبیان از حضور جلیلی در انتخابات و اثرات آن در افزایش مشارکت مردم بود . ایشون ادعا دارند که با حضور جلیلی ۱۲ درصد به مشارکت مردم اضافه شد چون مردم میخواستند وضعیت فعلی ادامه پیدا نکند و از عواقب ریاست جمهوری جلیلی واهمه داشتند ( این دیگه آخرشه)       اینم لینکش :

                 (در بند یکی مونده به آخر اینو گفته )   گفت و گوی امیر محبیان بافارس