ذهن من در این چند روز
در این چند روزی که از تبلیغات کاندیداها میگذره موارد متعددی به ذهنم میرسید که بنویسم ولی به دلایل گوناگون نتونستم جمع بندی درستی داشته باشم و به ناچار به همان صورت دست نخورده و بی آلایش یا بهتر بگم بی آرایش از ذهنم پیاده میکنم تا شاید این ذهنم آرام بگیره و دست از سرم برداره .
تغییر کاندیدای من
ابتدا لنکرانی رو اصلح میدونستم و افتخارم این است که در اول اردیبهشت ماه که حضور ایشون قطعی شد برای اثبات ایشون خودم رو رسوای عالم کردم . بعد از کناره گیری ایشون فارغ از تمامی تیکه پرونی های دوستان دکتر جلیلی رو شخص اصلح این دوره شناختم . در ادامه به قول یامین پور سردرد گرفتم که چطور کسی که ذاتا ضد رسانه است رو برای مردم تبلیغ کنم؟ راستش را بخواهید تازه تفاوت دانشجو با مردم عادی را میفهمم . وقتی به دانشجو دلیل عقلانی می آوری اگر قانع هم نشود دم نمیزند ولی برای مردم عادی دلیل مهم نیست انگار چیز دیگری میخوان شاید اعتماد قلبی، شاید باور صداقت، شاید باور درک مردم
مناظره اول
1- اوج عصبانیتم از صدا و سیما رقم خورد . شاید اگه ضرغامی جلوم بود تیکه تیکش میکردم . به قول دوستان اگه به مهران مدیری میگفتن یه طنز انتخاباتی بساز این جوری نمیتونست .
2- جای خالی یه شخص رو در تمامی طول مناظره حس کردم و اون دکتر احمدی نژاد بود . بودنش دو تا فایده داشت اول این که هیچ کدوم از کاندیداها جرات نداشتن با این رشادت دهن دولت رو صاف کننن دوم این که مشارکت خیلی افزایش پیدا میکرد
3- حداد عادل رو نماینده نظام جمهوری اسلامی ایران حس میکردم انگار فقط اومده بود یه جاهایی که نظام زیر سوال میره از دست آورد بزرگ انقلاب دفاع بکنه
4- غرضی اگه یه ذره دیسیپلین داشت و از اطلاعاتش درست استفاده میکرد خیلی رای میتونست جمع بکنه ولی واقعا خیلی جاها دست کروبی رو تو مناظره ها بسته بود
5- روحانی حتی ضعیف تر از غرضی ظاهر شد
6- ولایتی از آشتی با دنیا حرف زد و از توزیع فقر ( که در حین مناظره اس ام اس میثم رسید دستم که توش حرف آقا بود : آنهایی که عدالت را توزیع فقر می نامند مغز و روح کلامشان این است که به دنبال عدالت نروید) .
7- انرژی قالیباف همیشه برام الگو بوده و هست
8- نکته جالب جلیلی : برای کنترل تورم و نقدینگی باید نقدینگی به سمت تولید هدایت شود
9- محسن رضایی را جزو بدبین ترین مسئولین جمهوری اسلامی شناختم که در همه موارد نیمه خالی لیوان رو میدید
چند نکته در مورد انتخابات
· حس غرور میکنم وقتی کاندیدای ریاست جمهوری ایران به شهری سفر میکنه ازش استقبال میکنند و براش تدارک جشن دیدن . کاش همه کاندیداها متوجه باشن که خود این یعنی تایید نظام . کاش کاندیداها متوجه باشن که برای رای آوردن نباید کل فعالیت های نظام رو در 8 سال گذشته زیر سوال برد. میترسم که متوجه نباشن و . . .
· حس بدی دارم وقتی بچه ها به غرضی میخندن . آخه این تایید شده نظامه . بابا یادمون نره شورای نگهبان این شخص رو صالح دونسته برای تصدی پست ریاست جمهوری
· رای آوردن رضایی رو مساوی با از بین رفتن نظام جمهوری اسلامی میدانم ( البته خیلی غلیظ گفتم ولی اشکال نداره تو این ادبیات شاید مناسب باشه) : تمامی طرح هاش از جنس توهم و فقط روی کاغذ خوشگله که بعضی هاش روی کاغذهم جالب نیست
· از 13 میلیونی که 88 به موسوی رای دادن چند میلیونش که رای نمیدن، بقیه اش هم بین عارف و روحانی تقسیم بشه بازم چیزی از آب در نمیاد
· متاسفانه س. داره از قالیباف حمایت میکنه نمیدونم شاید فکر میکنن که ریس جمهور فقط باید پل بزنه و یا اتوبان درست کنه . البته توجیه شان هم این است که فرصت آزمون و خطا نیست و نباید تجربیات گذشته رو تکرار کرد
· کلید واژه آزمون و خطا زیاد داره تکرار میشه . انگار همه کاندیداها میخوان انتخاب جلیلی رو آزمون و خطا عنوان کنن و از این برچسب بر علیه جلیلی استفاده کنن
· بعضی ها میخوان بگن جلیلی مثل احمدی نژاده پس ما بهش رای نمیدیم(بچه حزب اللهی ها) منم بهشون میگم اتفاقا من به همین دلیل که به احمدی نژاد شبیه هست بهش رای میدم. به قول روزنامه بهاری (ایران) دولت نهم و دهم دولت معیاراست (به فرموده رهبری) پس شخص بعدی حتما باید به احمدی نژاد شبیه باشه ولی باید دقت کرد که شباهتش در نقاط ضعفش نباشه( از جمله حاشیه سازی ها )
· خیلی وقت ها احساس میکنم وقتی آقا کسی رو به عنوان مشاور انتخاب میکنه بیشتر میخواد طرف رو کنترل کنه تا این که از نظراتش استفاده کنه . (گرفتین که؟ تحت کنترل بودنش به نظراتش میچربه). البته این یه حس هست شاید هم غلط باشه. البته شاید.
· ولایتی رو رقیب اصلی جلیلی میدونم .
پ . ن ۱: خیلی مطالب دیگه هم هست که به زودی شاید به همین شیوه نوشتم
پ . ن ۲: ببخشید که خیلی درهم برهم نوشتم واقعا امتحانات و . . . نمیذاره تمرکز کنم
