آیا مرعوب نشدن در مقابل آمریکا یک خواسته احساسی است؟
رقابت کاندیداهای یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با شعار های شیک و جذاب در حال وقوع است و ما به عنوان شهروندان جمهوری اسلامی ایران در حال گزینش شخص مطلوبمان برای تصدی پست ریاست جمهوری هستیم . چه ملاک هایی باید در نظر گرفته شود تا بعد از انتخابات دچار پشیمانی از انتخاب خود نشویم؟ آنچه که برای بسیاری از مردم ولایتمدار کشورمان مهم است شاخص های مقام معظم رهبری است که در طول چندین سخنرانی مطرح فرموده اند . یکی از مهمترین موضوعاتی که ایشان به عنوان شاخص های اصلی برای شخص رئیس جمهور عنوان فرمودند روحیه پایداری و استقامت میباشد . عدم مرعوب شدن در برابر دشمنان اسلام یکی از اصلی ترین ویژگی هایی است که رئیس جمهور آینده باید از آن برخوردار باشد . شاید جالب باشد بررسی این موضوع را به خود آمریکایی ها بسپاریم و از نگاه آنها به اهمیت این مسئله بنگریم . در سیستم دموکراتیک دروغین آمریکایی، اندیشکده های مهمی وجود دارند که دو کارکرد اصلی دارند : اول اینکه با تصمیم سازی و ایجاد انتخاب های گوناگون در اتخاذ استراتژی های مناسب برای دولتمردان آمریکایی کمک میکنند و دوم اینکه با انتشار بخشی از این گزارش ها در جهت آماده سازی فضای عمومی کشورشان برای به اجرا در آوردن آن تصمیمات آمادگی روانی را در شهروندان خود ایجاد میکنند . از این رو یکی از منابعی که میتوان نگاه آمریکایی ها را تفسیر کرد و به رویکرد آنها پی برد بررسی اطلاعات منتشر شده توسط این مراکز است . یکی از مهمترین مراکز وابسته به دموکرات های آمریکا اندیشکده بروکینگز هست که برای پی بردن به اهمیت آن کافی است ذکر شود که طراحی فتنه 88 و مدیرت خارجی آن توسط مرکز خاورمیانه این اندیشکده به نام سابان سنتر واقع در دوحه قطر با مدیریت حیم سابان صورت گرفت . این اندیشکده اخیرا مطلبی با عنوان (Lessons from America’s First War with Iran) منتشر کرده که اولا در این مطلب آمریکایی ها اعتراف کرده اند که جنگ ایران و عراق جنگ ایران و آمریکا بوده و پس از آن عبرت های این جنگ را برای ایالات متحده آمریکا بررسی کرده است . با نگاهی گذرا به این مطلب اهمیت مرعوب ساختن رقیب را در سیاست های آمریکا به وضوح درک خواهیم کرد .
این مطلب در سه بخش اصلی نگارش یافته که در بخش اول به تلفات جنگ و در بخش دوم به سیاست های آمریکا در طول جنگ و در بخش سوم که عمده این مقاله را شامل میشود به عبرت های این جنگ برای سیاست گذاری امروز آمریکا پرداخته شده است. جدای از این مطلب که در هر سه بخش مطالب جالبی عنوان شده است اما بررسی بخش سوم برای موضوع این نوشتار اهمیت دارد
این بخش که با تیتر
So what are the lessons of this war for America today?
آغاز میشود با مقدمه کوتاهی به این جمله میرسد :
We should thus expect the next war to make Iran more extreme and more determined to get the bomb.
و با همان رویکرد توجیه سازی و عملیات روانی به مخاطب القا میکند که در آینده جنگی سخت و گسترده در پیش است وباید برای آن آماده بود . بعد از این مطلب یکی از نتایج جنگ را با این جمله عنوان میکند :
Another lesson of the first war is that Iran will not be easily intimidated by the United States
بدین معنا که یکی از عبرت های این جنگ این است که از این پس ایران به سهولت مرعوب نخواهد شد و این مسئله برای آمریکا یک تهدید محسوب میشود و روند جنگ را که در نظر آنها باید با ایجاد رعب و وحشت باشد دچار اشکال میکند . البته باید متذکر شد که این جنگ لزوما به معنای جنگ سخت نیست . و اما شاه بیت این مقاله موضوعی است تحت عنوان :
Another lesson is that ending a future war will be a challenge
این قسمت از مقاله به بررسی چالشهای پایان جنگ میپردازد و یکی از مهمترین علل پایان جنگ را شکست سنگین ایران در عملیات های قبل پذیرش قطعنامه و تهدید به بمباران تهران توسط بمب های شیمیایی میداند و یاد آور میشود که تجربه نشان داد زمانی که ما خواهان اتمام جنگ بودیم راهکاری که باعث شد بتوانیم این کار را انجام دهیم مرعوب ساختن ایرانیان با تهدید های این چنینی بود. جدای از این که تحلیل آمریکایی ها از روند اتمام جنگ صحیح است یا نه این مطلب نشان دهند نوع نگاه استراتژیست های آمریکایی به این موضوع را نشان میدهد.
آمریکا به فرموده امام روح الله و امام خامنه ای به عنوان شیطان بزرگ و اصلی ترین دشمن ما لقب گرفته ویکی از مهمترین سیاست های آمریکا برای از بین بردن رقبای خود مرعوب ساختن حریف است . در این بین اگر جمهوری اسلامی ایران بخواهد در مقابل این حریف از بین نرود نباید دچار سیاست ورزی های آمریکا و متحدانش شود . ترس از دشمن و مرعوب شدن توسط آنها خطرناک ترین عاملی است که میتواند پایه های این انقلاب را به لرزه در آورد . امید است هیچ کدام از مسئولین کشور به این مسئله دچار نشوند و ما نیز برای انتخاب رئیس جمهوری در سطح انقلاب اسلامی ایران به این مسئله نگاهی ویژه داشته باشیم
تو این مملکت یه نفر جای همه فکر میکنه و تصمیم میگیره